امید شغلی و هویت شغلی
توسعه شغلی نوجوانان شهری
نظریههای توسعه شغلی تاکید کردهاند که نوجوانان باید هویت شغلی خود را روشن کنند و جهت گیری آینده را توسعه دهند. روانشناسی کار و دیدگاههای اجتماعی رهایی بخش برای توسعه شغلی بر زمینه ساختاری توسعه شغلی تأکید میکند و موانع بیرونی را برای شفاف سازی هویت شغلی و حرفهای پیشنهاد میکند. توسعه جهت گیری آینده در میان نوجوانان شهری.
در یک بافت شهری با فشار برای عدم شناسایی از آینده شغلی و مجموعهای از موانع بیرونی برای توسعه شغلی، ما استدلال میکنیم که نیاز به بررسی مجدد وجود دارد. یعنی، آیا بافت شهری بر ماهیت این وظایف توسعه شغلی برای نوجوانان شهری تأثیر میگذارد؟ علاوه بر این، کمبود ابزار ارزیابی شغلی حساس به نیازهای نوجوانان شهری به شدت مشهود است.
توسعه شغلی
توسعه هویت حرفهای و جهتگیری آینده به برنامهریزی و توسعه شغلی از وظایف محوری در نظریههای توسعه شغلی نوجوانان در نظر گرفته شده است. در واقع، وضوح در مورد هویت حرفهای ارتباط نوجوانان را با فرآیند کاوش شغلی و آینده حرفهای آنها تسهیل میکند. علاوه بر این محققان استدلال کردند که این جهتگیری آینده، نقشی اساسی در توسعه سازگاری شغلی در میان نوجوانان بازی میکند و به نظر میرسد محرکهای اولیه برای توسعه جهتگیری آینده، خواستههای زمینهای برای شکلدهی اهداف زندگی و برنامههای آموزشی باشد. با این حال، بافت ساختاری نوجوانان شهری به طور کلی این محرک را تولید نمیکند و درواقع ممکن است محرکی برای قطع ارتباط با برنامههای آموزشی و حرفهای آینده ایجاد کند بر این اساس، این بافت ساختاری توسعه شغلی نوجوانان شهری و ارتباط با آینده شغلی آنها در ادامه بررسی میشود.
با توجه به برجستگی و تأثیر موانع ساختاری موانع ساختاری عواملی اجتماعی یا سازمانی هستند که دسترسی به فرصتهای آموزشی و یا شغلی را محدود میکنند. بر پیشرفت شغلی نوجوانان شهری، این نتایج بر روی عوامل ساختاری تمرکز کرده است. مانند طبقهگرایی، نژادپرستی، و نابرابری در تامین بودجه مدارس شهری. مدل شخصیت تأثیر منابع و موانع درونی و بیرونی را بر روی آرزوهای آینده نوجوانان شهری ترسیم کرد و چارچوبی را برای درک تأثیر شهر ارائه کرد.
یکی از محققان مطالعه کیفی تأثیرات متعدد بافت شهری را بر ارتباط آنها با آینده شغلی خود بیان کرد. برای مثال، تبعیض نژادی و درک فرصتهای محدود، ارتباط شرکتکنندگان را با آینده شغلیشان محدود میکند و برخی از شرکتکنندگان را وادار میکند که دیدگاهی کوتاهمدت به زندگی کاری خود داشته باشند. علاوه بر این، این مطالعه نشان میدهد که تهدید خشونت مرگبار تصادفی (در یک جامعه شهری با نرخ نسبتاً بالاتر خشونت) باعث میشود نوجوانان شهری از آینده شغلی خود جدا شوند. ما فرض میکنیم که نوجوانان حومه شهر معمولاً با این مانع ساختاری مواجه نمیشوند.
با در نظر گرفتن موانع ساختاری برای توسعه شغلی نوجوانان شهری، حفظ ارتباط با آینده شغلی فرد، ممکن. است یک کار توسعهای بزرگتر در بافت شهری باشد. به این ترتیب، ما پیشنهاد میکنیم که جهتگیری آینده پیشنهاد شده توسط نظریههای سنتی رشد نوجوانان ممکن است شکل متفاوتی برای نوجوانان شهری داشته باشد.
امید حرفهای
تحلیلهای عاملی اکتشافی و تأییدی نشان میدهد که توسعه یک هویت حرفهای و ارتباط با آینده حرفهای فرد، یا آنچه که «امید حرفهای» نامیدهایم، ممکن است وظایف بالقوه مهم توسعه شغلی برای نوجوانان شهری باشد. عامل دوم، هویت شغلی، تقریباً به طور کامل از آیتمهای ششم تشکیل شده بود و با نیاز به توسعه هویت حرفهای سروکار داشت. اولین شناسایی شغلی آینده، سومین تاب آوری نقش شغلی، و چهارمین عامل برجسته شغلی انتخابی نشان دهنده نیاز به (الف) حفظ ارتباط آینده با نقش کلیتر یک کارگر و دنیای کار و (ب) یک ارتباط خاصتر است.
در یک مفهوم کلیتر، تحلیلها نشان میدهد که حفظ ارتباط با رشته شغلی انتخابی خود در آینده نیز جنبه ای از امید شغلی برای نوجوانان شهری است.
موانع ساختاری برای توسعه شغلی، فشار بالقوه برای عدم شناسایی از دنیای کار و فقدان حمایت زمینهای. برای شکلگیری برنامههای آموزشی و حرفهای آینده در زندگی نوجوانان شهری است. دیدگاههای سنتی در رابطه با توسعه جهتگیری آینده فرض میکنند که زمینه اجتماعی برای نوجوانان فشار ایجاد میکند تا دیدگاه زمانی آینده و اهداف آموزشی و یا حرفهای آینده را شکل دهند. با این حال، در یک زمینه اجتماعی فاقد فشارهای خارجی حیاتی در توسعه جهتگیری آینده و تهدیدهایی مانند خشونت اجتماعی که توسعه چشم انداز زمانی آینده را در میان نوجوانان شهری محدود میکند. توسعه چیزی که ما آن را "امید حرفهای" مینامیم، مفهوم سازی حساس زمینهای از آنچه ممکن است یک وظیفه توسعهای مهم در زندگی نوجوانان شهری باشد است.
این نتایج به روانشناسی دیدگاههای اجتماعی کار و رهایی بخش کمک میکند و راههایی را برای مطالعه و مداخله بیشتر با نوجوانان شهری و سایر گروههای حاشیهنشین پیشنهاد میکند. مدل تأییدی بهدستآمده نشان میدهد که توسعه هویت شغلی و امید شغلی جنبههای مهم فرآیند توسعه شغلی جوانان شهری است. امید شغلی، به ویژه، ممکن است با دقت بیشتری زمینه توسعه جهتگیری آینده را در میان نوجوانان شهری منعکس کند. تحقیقات آینده میتواند (اما محدود به) بررسی روابط بین امید شغلی، انتظارات شغلی، بلوغ شغلی و دستیابی به شغل در میان نوجوانان شهری باشد. تحقیقات آینده همچنین باید برای روشن کردن نیازهای توسعه شغلی نوجوانان شهری، شناسایی اشکال حساس فرهنگی و رشدی و شناسایی منابع داخلی و خارجی که نیازهای توسعه شغلی آنها را برآورده میکند، ادامه یابد. از آنجایی که دستیابی به شغل ممکن است وسیلهای باشد که نوجوانان شهری ممکن است خود را توانمند سازند، تحقیقات آینده باید برای شناسایی سازه هایی که پیشرفت آنها را در توسعه شغلی و متعاقب آن پیشرفت شغلی تسهیل می کند، ادامه یابد.